کلکین برای من دقیقا به معنای نام این پروژه است : «پنجره». جایی که از آن نور می تابد و روشنی می‌بخشد. کلکین برای من تنها یک پروژه برای یادگیری دیزاین نبود بلکه امیدی بود برای روزهایی که هیچ امید و انگیزه‌ای نداشتم. در کنار دیزاین، مسائل مفید بی‌شمار دیگری نیز در این پروژه آموخته‌ام. می‌دانم که هنوز مسیر طولانی در پیش دارم اما هر روز این مسیر را با اشتیاق و انگیزه‌ی بیشتری ادامه خواهم داد. مطمئنم در مسیر درستی قرار گرفته‌ام و به آینده‌ی حرفه‌ای و شغلی‌ام بیشتر از هر زمانی امیدوار هستم

پروژه‌ی کلکین برای من فقط یک دوره‌ی آموزشی برای کسب مهارت گرافیک دیزاین و رسیدن به درآمد نبود؛ بلکه دوره ای بود که انسانیت، همدلی، همراهی، شجاعت، جسارت و قوی بودن را در من تقویت کرد. در روزهای سختی از زندگی‌ام با کلکین آشنا شدم و کلکین دلیلی و نوری شد برای رد شدن و تحمل آن سختی‌ها. مهارت‌هایی که در این پروژه یاد گرفتم به لحاظ مادی و معنوی برای من بسیار ارزشمند هستند. من با این دوره یک مهارت درآمدزا کسب کردم و به زودی به درآمد خواهم رسید

پروژه کلکین برای من نوری بود در سردرگمی‌هایم. در اوج تاریکی راهی بود که روشن شد ومسیری را نمایان کرد. پروژه کلکین حرفه ای را به من آموزش داد که قبلا چیزی از آن نمی‌دانستم و حالا می‌فهمم چه اشتیاق غیر قابل باوری برای ادامه‌اش دارم

کلکین پنجره ای است که می‌توانم از درون آن فردا را زیبا تر ببینم. بعد از حضور در این پروژه فهمیدم که انسان‌هایی هستند که هم‌نوع‌دوستی را شعار نمی‌دهند بلکه به آن عمل می‌کنند و پایبندش هستند. یکی از مهم‌ترین دست آوردهایم از شرکت در کلکین این بود که به مسائل از زوایای مختلف نگاه کنم؛ ظریف‌بین و نکته‌سنج باشم و اینکه مسائل انقدر پیچیده نیستند شاید ما به پیچیدگی عادت کردیم. همانطور که دیزاین‌های پیچیده راه به جایی نمی برند انسانهایی با رفتار و افکار پیچیده هم زیاد موفق نخواهند بود.
ما در هر لحظه در حال دیزاین‌کردن و چیدن المان‌های زندگی‌مان هستیم و همان‌طور که از استاد سواد دیزاین آموختم هرچه ساده‌تر بیندیشم و دیزان کنم آسوده‌تر و زیباتر خواهم زیست

زمانی من دانشجوی برتر در دانشگاه و رشته ام یعنی معماری بودم، در 21 اسد (مرداد) بدترین اتفاق ممکن افتاد و همه چیز نابود شد، هرچیزی که برایش سال‌ها تلاش کرده بودم را از دست دادم. خانواده‌ام کم کم برای مهاجرت آماده شده بودند و این سخت تر بود، باید در کنار درس، دوستان، شهر پرخاطره و هرچیزی که برایم عزیز بود را ترک می‌کردم. اما در همین حین پروژه کلکین مثل یک روزنه‌ی امید در سخت‌ترین روز و شب‌های زندگی‌ام پیدا شد.
بعد از عضویت در این پروژه و شروع کار، من دیگر گذر زمان را حس نمی کردم. هر موضوع جدید برایم مثل دنیایی دیگر بود جایی که خبری از ناراحتی و ناامیدی نبود فقط دغدغه یادگیری بود. پروژه کلکین برایم حکم همان تک پنجره‌ی قلعه‌یی را داشت که به سوی دنیای آزادی باز می‌شد. این پروژه یادآور همدلی و همراهی ملت‌ها با هم بود. فهمیدم تنها نیستیم و مردم عزیز ایران نه در حرف بلکه در عمل همراه ما هستند. برای این پروژه قطعا نامی زیباتر از «کلکین» نبود! پنجره همیشه یادآور زیبایی و امیدست

شروع پروژه کلکین در بین تمام آن ناامیدی‌ها، شروع روزهای خوب من بود که خاطرات آن جزو ارزشمندترین دارای‌های من هستند. پیدا کردن دوستان جدید، آشنا شدن با اساتید حرفه‌ای و... که همیشه یاداوری آن لبخندی بر لبانم خواهد آورد. من با مشارکت در این پروژه نه تنها در مبحث دیزاین بلکه در زندگی هم درس‌های زیادی اموختم و همین باعث شد نگاهم نسبت به پدیده‌ها و اطراف تغییر کند. من از کلکین آموختم که «فقط با تلاش است که می‌توان راه به جایی برد

زمانی که از طریق دوستان با این پروژه آشنا شدم، چون رایگان بود، احساس کردم شاید مثل برخی از پروژه‌های دیگر، بیشتر صرف رزومه‌ساختن و خوشنامی برای شرکت باشد. چون جریان طالبان و ... داغ بود. اما در همان جلسات اول نظرم کاملا برگشت و به صورت جدی کار را دنبال کردم. تمام وقتم را پای این کار گذاشتم. فقط چهار یا پنج ساعت می‌خوابم. ریسک بزرگی بود، ولی امیدوار بودم به چیزی که علاقه همیشگی من بود برسم. در نهایت این‌که پروژه کلکین برای من بسیار جدی و ثمربخش بود. در برهه‌ای از زمان در مقابل کسانی داشتند از طالبان حمایت کردند کسانی در پروژه‌ی کلکین بودند که بدون هیچ ادعایی دستان زنان و دختران این سرزمین را گرفتند